 |
| Ulica 6 Sierpnia. Budynek Ministerstwa. |
Dzisiaj mało kto pamięta ten budynek a czterej
niemi świadkowie milczą jak zaklęci (a sporo mogli by nam opowiedzieć).
Dzisiaj w tym miejscu przebiega al. Wyzwolenia. Łącząca Plac Zbawiciela
z Placem na Rozdrożu. Przed wojna na tej samej osi przebiegała ulica 6 Sierpnia. Swoja nazwa nawiązywała do pamiętnego dnia wymarszu 1 Kadrowej z krakowskich Oleandrów.
Po jej południowej stronie na całej długości ulicy rozciągały się zabudowania Ministerstwa Spraw Wojskowych.
 |
| Lwy w 1945 roku. |
Dawniej na tym miejscu znajdowały się drewniane koszarowce wybudowane
około roku 1852 zwane potocznie Barakami Ujazdowskimi, zajmowane przez
Litewski Pułk Piechoty Lejbgwardii. Niedługo później, po przebudowie,
która miała miejsce około roku 1890, przyjęły one bardziej
reprezentacyjna nazwę albowiem stały się one od tej chwili Koszarami
Litewskimi.
W roku 1923 a więc kilka lat po odzyskaniu niepodległości powierzono Czesławowi Przybylskiemu przebudowę istniejących tu koszar. Przybylski wywiązał się ze swojego zadania genialnie. Połączył 3 stojące wzdłuż ulicy, ogromne budynki koszarowe w całość a na środku wzniósł monumentalna arkadę.
Do swojej śmierci w roku 1935 Ministrem Spraw Wojskowych pozostawał Józef Piłsudski , który bramę gmach często przekraczał wraz ze swoja sekretarka Kazimiera Iłłakowiczówną. W okolicy Budynków Ministerstwa oraz Głównego Inspektoratu Sił Zbrojnych przechadzał się też sam Wieniawa czy późniejszy Marszałek Edward Śmigły- Rydz.
W roku 1923 a więc kilka lat po odzyskaniu niepodległości powierzono Czesławowi Przybylskiemu przebudowę istniejących tu koszar. Przybylski wywiązał się ze swojego zadania genialnie. Połączył 3 stojące wzdłuż ulicy, ogromne budynki koszarowe w całość a na środku wzniósł monumentalna arkadę.
Do swojej śmierci w roku 1935 Ministrem Spraw Wojskowych pozostawał Józef Piłsudski , który bramę gmach często przekraczał wraz ze swoja sekretarka Kazimiera Iłłakowiczówną. W okolicy Budynków Ministerstwa oraz Głównego Inspektoratu Sił Zbrojnych przechadzał się też sam Wieniawa czy późniejszy Marszałek Edward Śmigły- Rydz.
 |
| Lew przed brama Ministerstwa źródło:Warszawa1939.pl |
Budynek
jako ważny punkt strategiczny został zbombardowany już we wrześniu 1939
roku. Po wojnie rozebrano resztę ruin planując budowę osiedla Latawiec.
Ale nie wszystko stracone.
Wejścia do Ministerstwa strzegły cztery leżące lwy, dzieło Mieczysława Lubelskiego.
Przetrwały one na swoim pierwotnym miejscu aż do roku 1953, kiedy to ustawiono je przy budynkach MON w al. Niepodległości. Następnie „strzegły” one Gmachu Wojskowej Akademii Politycznej przy Banacha 2, by od roku 1970 stanąć przed pałacem Lubomirskich na Placu Żelaznej Bramy.
I zagadka dla Państwa: Czy coś jeszcze oprócz lwów przetrwało z dawnego budynku Ministerstwa?
*Adrian*
Ale nie wszystko stracone.
Wejścia do Ministerstwa strzegły cztery leżące lwy, dzieło Mieczysława Lubelskiego.
Przetrwały one na swoim pierwotnym miejscu aż do roku 1953, kiedy to ustawiono je przy budynkach MON w al. Niepodległości. Następnie „strzegły” one Gmachu Wojskowej Akademii Politycznej przy Banacha 2, by od roku 1970 stanąć przed pałacem Lubomirskich na Placu Żelaznej Bramy.
I zagadka dla Państwa: Czy coś jeszcze oprócz lwów przetrwało z dawnego budynku Ministerstwa?
*Adrian*
Lwy przed pałacem Lubomirskich
czerwiec 2014
czerwiec 2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz