Arseniusz Romanowicz na placu budowy Dworca Centralnego |
Propaganda nazywała go
najnowocześniejszym dworcem Europy, elementy wyposażenia - klimatyzacja, schody
ruchome, zegary - zakupiono na Zachodzie, a nie w bratnich krajach demokracji
ludowej. Warszawscy nastolatkowie przybywali
tłumnie, by przejechać się ruchomymi schodami czy przejść przez drzwi otwierane
fotokomórką (która zresztą była małym oszustwem projektantów), a pierwszym
gościem salonu dla VIP-ów był sam towarzysz Breżniew.
Zapraszamy na film z roku 1976 pod tytułem "Centralny". Krótka historia warszawskich dworców i budowy, zachwyt nad nowo wybudowanym obiektem z dużą domieszką propagandy sukcesu.
W filmie wypowiada się projektant dworca, Arseniusz Romanowicz.
Film z roku 1976 pod tytułem "Centralny"
Zdjęcia ze strony przekroj.pl
Jedna z koncepcji Dworca Centralnego (tzw. wariant VII), którą zaprojektowano w latach 1961–1963.
Twórcy Dworca Centralnego w hali głównej w roku 1976.
Od lewej: inż. Włodzimierz Zdziarski (kierownik zarządu budowy), arch. Andrzej Pańkowski (autor projektu wnętrz), Arseniusz Romanowicz i N.N.
Od lewej: inż. Włodzimierz Zdziarski (kierownik zarządu budowy), arch. Andrzej Pańkowski (autor projektu wnętrz), Arseniusz Romanowicz i N.N.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz