W roku 1885 „Kłosy” przedstawiły obraz
nowowybudowanego w Warszawie baraku chirurgicznego imienia cesarza
(cara) Aleksandra II. Obecnie zbliża się rok 2014, a barak stoi, tam
gdzie został zbudowany sto dwadzieścia dziewięć lat temu, zaprzeczając współczesnemu rozumienia słowa „barak” jako obiektu wzniesionego prowizorycznie i tymczasowo.Od tego niewielkiego budynku rozpoczęła się historia szpitala Rosyjskiego Czerwonego Krzyża, który powstał w tym miejscu – główny budynek wzniesiono w roku 1897.
W roku 1915 szpital został przejęty przez Polski Komitet Pomocy Społecznej i przemianowany na
Szpital Główny Polskiego Czerwonego Krzyża.W roku 1942, zarządzeniem władz niemieckich szpital przeszedł pod administrację miejską pod nazwą "Szpital przy Skarpie".
Podczas Powstania Warszawskiego przebiegała przez teren szpitalu linia walk. 3 sierpnia budynki zostały podpalone przez oddziały SS.
Zabudowania szpitala rozebrano w latach siedemdziesiątych, ocalał tylko jeden pawilon – barak chirurgiczny, który wzniesiono jako jeden z pierwszych obiektów szpitalnych.
Obecnie mieści się w nim Klub
Bankowca. Ciekawe, czy panowie bankowcy nie wstydzą się przyznawać
kolegom z zagranicy, że gnieżdżą się w baraku?Na dawnym terenie szpitalnym urządzono obecnie park imienia pierwszego fotografa Warszawy, Karola Beyera.
Znajdująca się w pobliżu ulica Czerwonego Krzyża wywodzi swą nazwę od nieistniejącego szpitala.
A tu można wirtualnie zwiedzić barakowe wnętrza:
http://klubbankowca.com.pl/spacer.html
*Arek*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz