

Budowę rozpoczęto w 1892 roku, a wyświęcenie świątyni nastąpiło 21 grudnia 18944 roku w dzień świętego Patapiusza Pustelnika. Budową kierował kapitan inżynier-kapitan J. Luder.
Budowla uważana była za jedną z najbardziej udanych architektonicznie świątyń prawosławnych

Po odwrocie żołnierzy rosyjskich z Warszawy w 1915 cerkiew straciła swoje pierwotne przeznaczenie. Porzucona, zaczęła popadać w ruinę.
Przez krótki czas użytkowała ją parafia Kościoła ewangelickiego. Po rozpoczęciu akcji burzenia cerkwi została uznana za niepotrzebną, wywołującą skojarzenia z rosyjską władzą w Warszawie i zburzona w 1923.
*Arek*
Uzupełnienie dokonane przez Panią Ewę Bratosiewicz w komentarzu:

Spas na Krwi to z kolei XIX-wieczna interpretacja XVI-wiecznego soboru Wasyla Błogosławionego z pl. Czerwonego w Moskwie. Warszawska cerkiew nie posiadała półkolistych tympanonów Spasa na Krwi, a jej kopuły pokryto zwykłą ocynkowaną blachą i pomalowano zieloną farbą w kształcie pól szachowych.
Ściany pokryły freski najwybitniejszego z ukraińskich malarzy Ołeksandra Muraszko. Ikony w 2-rzędowym ikonostasie wykonał malarz Belewicz. Były to kopie ikon z Soboru Matki Bożej Włodzimierskiej z Kijowa, sklepienie zostało pozłocone i wyłożone mozaiką.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz