Cerkiew Michała Archanioła Archistratega
wybudowano w charakterze cerkwi garnizonowej Litewskiego Pułku
Lejbgwardii w Alejach Ujazdowskich numer
12, niedaleko koszar pułkowych. Koszary zajmowały obszar pomiędzy
Aleją Szucha a ulicami Litewską i Nowowiejską . Nazwę ulicy Litewskiej
nadano w związku z obecnością pułku litewskiego w tym miejscu.
Budowę rozpoczęto w 1892 roku, a wyświęcenie świątyni nastąpiło 21 grudnia 18944 roku w dzień świętego Patapiusza Pustelnika. Budową kierował kapitan inżynier-kapitan J. Luder.
Budowla uważana była za jedną z najbardziej udanych architektonicznie świątyń prawosławnych wzniesionych przez Rosjan w Warszawie. Miało to związek z elitarnym charakterem pułku, dla którego była przeznaczona.
Po odwrocie żołnierzy rosyjskich z Warszawy w 1915 cerkiew straciła swoje pierwotne przeznaczenie. Porzucona, zaczęła popadać w ruinę.
Przez krótki czas użytkowała ją parafia Kościoła ewangelickiego. Po rozpoczęciu akcji burzenia cerkwi została uznana za niepotrzebną, wywołującą skojarzenia z rosyjską władzą w Warszawie i zburzona w 1923.
*Arek*
Uzupełnienie dokonane przez Panią Ewę Bratosiewicz w komentarzu:
Jedna z piękniejszych w Warszawie (podobno) - stanowiła zmniejszoną i uproszczoną wersję słynnego soboru Zmartwychwstania Pańskiego na Krwi (zwanego Spasem na Krwi) wybudowanego na miejscu zamachu na cara Aleksandra II z 1.03,1881 przez Polaka z Białegostoku Ignacego Hryniewieckiego.
Spas na Krwi to z kolei XIX-wieczna interpretacja XVI-wiecznego soboru Wasyla Błogosławionego z pl. Czerwonego w Moskwie. Warszawska cerkiew nie posiadała półkolistych tympanonów Spasa na Krwi, a jej kopuły pokryto zwykłą ocynkowaną blachą i pomalowano zieloną farbą w kształcie pól szachowych.
Ściany pokryły freski najwybitniejszego z ukraińskich malarzy Ołeksandra Muraszko. Ikony w 2-rzędowym ikonostasie wykonał malarz Belewicz. Były to kopie ikon z Soboru Matki Bożej Włodzimierskiej z Kijowa, sklepienie zostało pozłocone i wyłożone mozaiką.
Budowę rozpoczęto w 1892 roku, a wyświęcenie świątyni nastąpiło 21 grudnia 18944 roku w dzień świętego Patapiusza Pustelnika. Budową kierował kapitan inżynier-kapitan J. Luder.
Budowla uważana była za jedną z najbardziej udanych architektonicznie świątyń prawosławnych wzniesionych przez Rosjan w Warszawie. Miało to związek z elitarnym charakterem pułku, dla którego była przeznaczona.
Po odwrocie żołnierzy rosyjskich z Warszawy w 1915 cerkiew straciła swoje pierwotne przeznaczenie. Porzucona, zaczęła popadać w ruinę.
Przez krótki czas użytkowała ją parafia Kościoła ewangelickiego. Po rozpoczęciu akcji burzenia cerkwi została uznana za niepotrzebną, wywołującą skojarzenia z rosyjską władzą w Warszawie i zburzona w 1923.
*Arek*
Uzupełnienie dokonane przez Panią Ewę Bratosiewicz w komentarzu:
Jedna z piękniejszych w Warszawie (podobno) - stanowiła zmniejszoną i uproszczoną wersję słynnego soboru Zmartwychwstania Pańskiego na Krwi (zwanego Spasem na Krwi) wybudowanego na miejscu zamachu na cara Aleksandra II z 1.03,1881 przez Polaka z Białegostoku Ignacego Hryniewieckiego.
Spas na Krwi to z kolei XIX-wieczna interpretacja XVI-wiecznego soboru Wasyla Błogosławionego z pl. Czerwonego w Moskwie. Warszawska cerkiew nie posiadała półkolistych tympanonów Spasa na Krwi, a jej kopuły pokryto zwykłą ocynkowaną blachą i pomalowano zieloną farbą w kształcie pól szachowych.
Ściany pokryły freski najwybitniejszego z ukraińskich malarzy Ołeksandra Muraszko. Ikony w 2-rzędowym ikonostasie wykonał malarz Belewicz. Były to kopie ikon z Soboru Matki Bożej Włodzimierskiej z Kijowa, sklepienie zostało pozłocone i wyłożone mozaiką.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz