Szara 8 - kościół, którego nie ma...

Kościół pod wezwaniem Świętego Sakramentu.

Gdy w roku 1906  działający w ramach Kościoła rzymskokatolickiego Mariawici* zostali wyłączeni ze wspólnoty, zapadła decyzja o utworzeniu warszawskiej parafii tego wyznania. 

W grudniu 1906 wierni roku zwrócili się do Przełożonego Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów o wyznaczenie duchownego dla Warszawy. Decyzja zapadła błyskawicznie – mariawickim duchownym został Szczepan Żebrowski, który do Warszawy przybył w Boże Narodzenie.

W roku 1907 otwarto trzy kaplice tego wyznania – przy ulicy Inżynierskiej 5, przy ulicy Czerniakowskiej 96 i przy ulicy Leszno 138.

Kościół w trakcie budowy. Obok "Dom Ludowy".

Pierwsza dekada XX wieku to okres szczególnego rozwoju mariawityzmu – trzy kaplice bardzo szybko przestały wystarczać dla coraz liczniejszych wiernych.

W roku 1908 wzniesiono kaplice przy ulicach Karolkowej 10 i Skaryszewskiej 12. Podjęto również decyzję o rozpoczęciu budowy kościoła. Świątynie zaczęto wznosić na Powiślu, przy ulicy Szarej 8 jeszcze w tym samym roku.

Wspólnota mariawicka liczyła wówczas około 15 tysięcy wiernych.

Jednonawowa, sześcioprzęsłowa świątynia pod wezwaniem Świętego Sakramentu, z nawą poprzeczną i prezbiterium  utrzymana została w stylu neogotyckim. Budowę kościoła została zakończona najprawdopodobniej w roku 1912, nie obyło się jednak bez trudności.

Przy świątyni wznosiła się wieża, na którą początkowo nie chciały zgodzić się rosyjskie władze. Mariawici nie

Wierni w budowanej świątyni.

chcieli natomiast zaakceptować bizantyjskiej kopuły, jaką proponowali urzędnicy. Spór zataczał coraz szersze kręgi i ostateczną decyzję, po myśli wiernych, podjęto w Petersburgu.

Po sąsiedzku, pod adresem Szara 10, mieścił się „Dom ludowy” w którym zamieszkały rodziny należące do mariawickiej wspólnoty. Kamienica przetrwała do dzisiaj.

Kościół nie miał tyle szczęścia – uszkodzony w roku 1939 i 1944 jeszcze po wojnie, w ograniczonym stopniu, pełnił funkcje sakralne ale rozebrany został ze względów ekonomicznych.

Działka po kościele, na podstawie artykułu 33.1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP „"Przyznaje się Kościołowi prawo nieodpłatnego użytkowania wieczystego działki gruntu położonego w Warszawie przy ul. Szarej 8”.

Obecnie kościół parafialny pw. Matki Boskiej

Tu wznosił się kościół.

Nieustającej Pomocy parafii warszawsko-płockiej znajduje się przy ulicy Wolskiej 186.

*Arek*

 Inspiracją do dzisiejszego wpisu było pytanie Pana Henryka na temat ostrołuków kamienicy przy Szarej 10. Serdecznie dziękuję J

Zdjęcia pochodzą ze strony: www.mariawita.waw.pl

*Za wikipedią:
Mariawityzm – grupa wyznań chrześcijańskich powstała w Polsce na przełomie XIX i XX wieku, oparta na objawieniu Miłosierdzia Bożego, którego miała dostąpić polska zakonnica Feliksa Kozłowska, która po objawieniach w 1893 podjęła misję uzdrowienia polskiego duchowieństwa. Wspólnota mariawicka działała początkowo w ramach Kościoła rzymskokatolickiego zachowując jego zwyczaje i praktyki pobożnościowe.

Mariawityzm jest wyznaniem oryginalnie polskim

http://pl.wikipedia.org/wiki/Mariawityzm

 Ulica Szara 10 obecnie i po wojnie. Obok widać zrujnowany kościół.

 Fasada kościoła po wojnie.

 

Dom Ludowy pod adresem Szara 10 przetrwał do dzisiaj.