Do
stworzenia dzisiejszego wpisu skłonił mnie dialog ze znajomym, nota bene,
Warszawiakiem od urodzenia, któremu podczas "przemarszu" przez
Śródmieście, przy okazji wskazywałem różne interesujące obiekty.
Na pytanie, czy wie coś o Domu Braci Jabłkowskich, odrzekł:
- Oczywiście ! To taki duży sklep działający przed wojną, który przetrwał do dzisiaj.
Rzeczywiście – duży.
-----
Na pytanie, czy wie coś o Domu Braci Jabłkowskich, odrzekł:
- Oczywiście ! To taki duży sklep działający przed wojną, który przetrwał do dzisiaj.
Rzeczywiście – duży.
-----
Firma powstała w roku 1884, kiedy przy ulicy Widok w Warszawie Aniela Jabłkowska otworzyła mały sklepik z galanterią. Bracia dołączają później i w roku 1887 przedsiębiorstwo przekształca się w spółkę pod nazwą Bracia Jabłkowscy a także przenosi się do większego lokalu przy ulicy Hożej 8. Dziesięć lat później kierownikiem spółki zostaje Józef Jabłkowski, a sklep zostaje przeniesiony na ul. Bracką 20. Powiększa się również oferta firmy.
W roku 1914 na posesji Bracka 25 w nowo wybudowanym pięciopiętrowym budynku, rozpoczyna działalność Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy. Na siedmiu kondygnacjach umieszczono działy sprzedaży, administrację, składy towarów i pomieszczenia usługowe. Budynek, autorstwa architekta prof. Karola Jankowskiego , był jednym z bardziej znaczących dzieł architektury początku XX wieku. Firma przetrwała I Wojnę Światową, by w czasie dwudziestolecia międzywojennego stać się miejscem, które nazywano "magazynem zadowolonych klientów". Dom Towarowy Braci Jabłkowskich kojarzono z luksusem, jakością, klasą, tradycją, a przede wszystkim z miłą i pomocną obsługą. W tamtym czasie była to jedna z najbardziej rozpoznawalnych marek w Warszawie. Reklama katalogowa docierała w latach trzydziestych do ok. 16 tysięcy adresatów i około 8 tysięcy znanych z nazwiska i adresu klientów warszawskich.
Od 1919 roku Dom Jabłkowskich otworzył swoją filię w Wilnie, a szczyt rozwoju firmy przypada na rok 1939, kiedy gdy przy ulicy Brackiej 25 pracowało 650 osób, a w Wilnie 120.
Do 1939 roku przedsiębiorstwo braci Jabłkowskich było jedynym tego typu domem handlowym w Warszawie.
W czasie okupacji liczba zatrudnionych spadła do 200 osób, a sprzedawane towary były reglamentowane. W czasie Powstania Warszawskiego wszystkie towary zgromadzone w magazynach Domu Jabłkowskich zostały udostępnione powstańcom.
Firma wznowiła działalność w roku 1945 i działała przez pięć lat.
W roku 1950 przedstawiciele władz państwowych wkroczyli do Domu Towarowego, zabraniając Feliksowi Jabłkowskiemu wejścia na teren firmy i powiadamiając go, że nie jest już jej dyrektorem. Formalnie rzecz biorąc, majątek przedsiębiorstwa przejęło państwo, a w miesiąc później ogłoszono jego upadłość. W tym czasie w Domu Towarowym pracowało 220 osób, a sklep osiągał ponad połowę obrotu przedwojennego.
W roku 1996 Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy wznawia postępowanie upadłościowe w sprawie Spółki Akcyjnej Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy, uchyla postanowienie z 1963 r. o stwierdzeniu ukończenia postępowania upadłościowego i wykreśleniu Spółki z rejestru handlowego i umarza postępowanie w tej sprawie. Tym samym byt prawny Spółki Akcyjnej Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy zostaje odtworzony. Firma wraca do rejestru handlowego pod tym samym, co przed 1950 rokiem numerem.
Jedna z warszawskich legend ożyła.
Historia Domu Towarowego Braci Jabłkowskich w datach:
http://www.dtbj.pl/historia/kalendarium
Szczegółowy artykuł na temat Domu Braci Jabłkowskich na portalu Stowarzyszenia historycznego "Cytadela":
http://www.cytadela.aplus.pl/domjablkowskich.htm
*Arek*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz