Powązkowska 14 - Brama świętej Honoraty

Brama świętej Honoraty 1935

Mieczysław Landsberg urodził się w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XIX wieku. Był lekarzem, praktykował w Moskwie, później przeniósł się do Warszawy, gdzie dał się poznać jako filantrop.

Ożenił się z wdową, Honoratą z domu Zwolińską, po pierwszym mężu noszącą nazwisko Jeziorowska.

Zmarł 1 lipca 1916 roku, a niewiele wcześniej, 25 stycznia 1915 odeszła Honorata. Pochowani zostali skromnie, w katakumbach.

Jednak w krótkim okresie pomiędzy swoją śmiercią, a śmiercią żony zbolały mąż zdążył uczcić swoją towarzyszkę w sposób, który do dzisiaj zwraca uwagę.

Na początku marca 1915 roku Mieczysław Landsberg wystąpił do warszawskiego Magistratu z propozycją sfinansowania bramy, wykonanej według rysunku, zatwierdzonego przez władze miejskie.

Musiał mieć niezwykły dar przekonywania, lub raczej carscy urzędnicy mieli duże potrzeby finansowe, bo w ciągu trzech miesięcy brama już… stała !


Projekt bramy wykonał Leopold Wasilkowski, zaś realizacją zajął się warsztat Jana Rudnickiego. Po ukończeniu, w prasie ukazały się bardzo pochlebne recenzje.

Głównym elementem bramy jest postać rycerza, stylizowana nieco na rzymskiego legionistę. Nie jest to jednak zwykły rycerz ale Rycerz Boży, który, uzbrojony w boskie emblematy, strzeże wejścia.

Przekaz, zawarty w symbolice bramy, jest optymistyczny – oto zło zostało zwyciężone (martwy wąż), a za bramą rozciąga się kraina wiecznego, spokojnego życia (symbol PAX, lampki oliwne na skrzydłach bramy). Zatem – ci, którzy zwalczyli grzech, mogą liczyć na żywot wieczny w krainie pokoju.

Szkoda, że nikt więcej nie poszedł w ślady Landsberga, który wybrał skromne miejsce pochówku, zaś zainwestował w piękne dzieło, na które każdy wchodzący na Cmentarz Powązkowski musi spojrzeć.